Enige tijd geleden sprak ik een manager. Een bevlogen vrouw. Een kanjer in haar vak en daardoor onlangs gepromoveerd tot manager. Dit paste perfect in haar carrière planning. Want als kind van twee drukbezette ondernemers wilde zij ook graag voor het hoogst haalbare gaan. Binnen een mooie organisatie waar groei centraal staat.
Maar groei is een ruim begrip. Want moet er precies groeien? En hoe gaan we groeien? Trekken we heel hard aan het plantje? Of geven we het genoeg water en licht en zien we toe of en hoe het vanzelf groeit?
In dit geval werd er vooral gedacht aan groei van het bedrijf. Meer klanten en meer omzet. En om dat te bereiken wordt er heel hard getrokken aan de markt en aan de mensen.
De vrouwelijke manager ging hier in mee. Ze had hard moeten vechten om te komen waar ze nu was. Groeien terwijl ze soms juist naar beneden getrokken werd. Want helemaal passen tussen haar mannelijke collega’s in pak deed ze eigenlijk niet. En sommigen zagen haar liever niet op die plek. Maar het was gelukt. Alleen het trekken ging door. Er werd getrokken aan haar energie. En aan haar vermogen om hetzelfde bij haar medewerkers te doen. Ze begon zich steeds meer af te vragen of ze dit wel wilde. Was dit wel haar plek?
Uit onderzoek blijkt dat veel medewerkers in Nederland niet op hun plek zijn in hun huidige baan. Maar toch blijven ze zitten. Ze worstelen door. De ene dag is zwaarder dan de andere dag. Sommige dagen zijn ook best leuk. Maar energiek naar huis aan het eind van de dag dat eigenlijk nooit.
Als ik deze verhalen hoor en deze berichten lees dan kan ik dat zo jammer vinden. Dan denk ik: om te groeien moet je niet worstelen maar klimmen. Niet perse klimmen op de carrièreladder. Maar klimmen in ontwikkeling. Waarbij je steeds zelf grip houdt. Je hebt immers grip nodig om niet te vallen. En zelf het moment en de hoogte van de volgende stap bepaalt.
Want het kan echt. Meer energie, meer plezier in je werk. Ook in je huidige baan. De werkgever kent een nieuw onderwerp op zijn agenda: duurzame inzetbaarheid. Dat betekent kort gezegd dat medewerkers lang in goede gezondheid inzetbaar moeten zijn voor werk. Dit is dus een verantwoordelijkheid voor zowel de werkgever als de werknemer. Daarvoor is het nodig dat je werk meer energie oplevert dan dat het kost. Er zijn zoveel manieren om hier aan te werken. Inzetbaarheidsgesprekken geven duidelijkheid over de behoeften van individuele medewerkers. Dit is een goede stap om mee te beginnen. Want weten wat de ander nodig heeft en dit combineren met wat de organisatie nodig heeft is een waardevol uitgangspunt. Het goede nieuws is ook: dit soort gesprekken kunnen prima door de organisatie zelf, tijdens de bestaande gesprekscyclus worden gevoerd.
Wil je leren hoe? Neem eens contact op, ik vertel er graag meer over.
Geef een reactie